Αεροκομιστής Μακεδόνας roger (ελήφθη)! Μετά το ατύχημά του με το ελικόπτερο, που λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή, ο Κώστας Μακεδόνας πήρε την απόφαση να κάνει το χόμπι του λειτούργημα! Πετάει στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Ελλάδας προκειμένου να βοηθήσει ανθρώπους που κινδυνεύουν και χρίζουν άμεσης νοσηλείας. Ο δημοφιλής ερμηνευτής κάθεται στο cockpit του αεροπλάνου ή του ελικοπτέρου (ανάλογα την περίπτωση) και μεταμορφώνεται σε ιπτάμενο φύλακα-άγγελο των ασθενών που βρίσκονται μακριά από εξειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό ή νοσοκομείο.
Επειτα από αρκετούς μήνες νοσηλείας, λεπτές επεμβάσεις σπονδυλοδεσίας κι έχοντας «βρεθεί πολύ κοντά στην... απέναντι όχθη», είδε τη ζωή από διαφορετική σκοπιά. Χωρίς να λογαριάζει αντιξοότητες και ακολουθώντας την καρδιά του, έχει μεταμορφωθεί σε έναν άριστο επαγγελματία που φτάνει άμεσα εκεί όπου τον χρειάζονται και σώζει ζωές!
Οι εμπειρίες που ζει καθημερινά είναι μοναδικές, ωστόσο αξέχαστη θα του μείνει η στιγμή (κατά τη διάρκεια μιας αεροδιακομιδής ασθενή) που είδε το ειδικό στρώμα που φουσκώνει και χρησιμοποιείται στη μεταφορά πολυτραυματιών... Σε τέτοιο στρώμα είχε μεταφερθεί και ο ίδιος μετά τον εφιάλτη που έζησε τον περασμένο χρόνο, έπειτα από την πτώση του ελικοπτέρου που πιλόταρε ο εκπαιδευτής του Πασχάλης Μπουρουτζής στη Σφενδάλη της Μαλακάσας. «Οταν έγινα καλά και πήγα στην εταιρεία όπου εργάζομαι, αντίκρισα αυτό το στρώμα που χρησιμοποίησαν τα παιδιά και σε μένα. Βλέποντάς το συγκινήθηκα πραγματικά!» λέει, ξεκινώντας μία συνέντευξη από καρδιάς, μιλώντας για πρώτη φορά για την ιδιότητά του ως αεροκομιστής, που πλέον αποτελεί για εκείνον και πηγή έξτρα εισοδήματος (ως δεύτερη δουλειά του μετά το τραγούδι).
Η Μεγάλη Τρίτη του 2008 ήταν καταλυτική για το πώς αντιλαμβάνεται πλέον τη ζωή. Ρουυφάει κάθε της λεπτό κοντά στην οικογένειά του, την αγαπημένη του γυναίκα Σταυρούλα και τα δύο παιδιά του, την Εμμανουέλα (τη φωνάζει Μανόλια) και τον Νικόλα. Μετά τις αλλεπάλληλες επεμβάσεις (και τον πιθανό τότε κίνδυνο να υποφέρει για το υπόλοιπο της ζωής του από κινητικά προβλήματα) έχει γίνει πολύ πιο ευαίσθητος με τα άτομα που ζουν με τέτοια προβλήματα. Δυναμικός ως χαρακτήρας όμως, δεν μένει άπραγος: Στις 19 Ιουνίου, με μία συναυλία στο Λυκαβηττό, θα γιορτάσει μαζί με αγαπημένους φίλους το γεγονός ότι είναι ζωντανός. Ενα αγαθό πολύτιμο, που πιστεύει ότι το αξίζουν όλοι οι άνθρωποι. Γι’ αυτό και όλα τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν στα παιδιά με αναπηρία.
- Οι πτήσεις παραλίγο να σας κοστίζουν τη ζωή, όμως συνεχίζετε και πετάτε και πλέον το κάνατε και... επάγγελμα.
«Εργάζομαι ως χειριστής σκαφών και ως εκπαιδευτής στην Αερολέσχη της Δεκέλειας και σε μία εταιρεία, τη "Life line aviation", η οποία κάνει επείγουσες αεροκομιδές ασθενών. Τα δικινητήρια αεροσκάφη της εταιρείας που μεταφέρουν τους ασθενείς διαμορφώνονται μόνιμα με προηγμένο ιατρικό εξοπλισμό για να διατηρήσουν ένα περιβάλλον εντατικής μονάδας παρακολούθησης. Αλλωστε, σκοπός είναι να μην τεθεί σε κίνδυνο η υγεία τους». Οσο για το δυναμικό της, αποτελείται από έμπειρους μηχανικούς και πιλότους. Ενας από αυτούς -ο πιο αναγνωρίσιμος σίγουρα- είναι ο γνωστός τραγουδιστής. «Ο κόσμος πιθανότατα νομίζει ότι η σχέση μου με τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα είναι απλώς ένα χόμπι, μία ενασχόληση για διασκέδαση. Ομως, πετάω εδώ και δεκαέξι χρόνια. Εχω επαγγελματικό πτυχίο στο αεροπλάνο και το ελικόπτερο».
- Σας αναγνωρίζουν, φαντάζομαι, οι ασθενείς...
«Οι περισσότεροι είναι ξένοι καθώς βρίσκονται σε διακοπές σε πολλά νησιά μας. Οταν όμως είναι Ελληνες, αισθάνονται πολύ καλά που τους μιλάω, ηρεμούν. Βλέπουν δίπλα τους έναν άνθρωπο που έχει σωθεί ύστερα από ένα τρομερό ατύχημα και είναι ζωντανός, μπροστά στα μάτια τους. Αυτό τους δίνει ελπίδα. Αισθάνονται ασφάλεια. Τους κάνει να νιώθουν καλύτερα. "Ανεβαίνει" η ψυχολογία τους».
- Θα έχετε ζήσει κάποια απρόοπτα, κάτι που σας συγκλόνισε...
«Οταν έγινα καλά και πήγα στην εταιρεία όπου εργάζομαι, αντίκρισα αυτό το στρώμα που χρησιμοποίησαν τα παιδιά και σε μένα μετά το ατύχημα. Βλέποντάς το συγκινήθηκα πραγματικά!»
- Τώρα έρχεστε πιο κοντά στον ανθρώπινο πόνο. Βλέπετε αλλιώς τα πράγματα;
«Πάντα θεωρούσα τη ζωή πολύτιμη κι ωραία. Το ίδιο εξακολουθώ να πιστεύω και σήμερα. Χαίρομαι τη ζωή μου. Θέλω να βιώνω την κάθε ημέρα μου σαν να είναι η τελευταία!»
Ο Κώστας Μακεδόνας χαίρεται ιδιαίτερα, όχι βεβαίως μόνο γιατί «η ζωή είναι αλλιώς από ψηλά», όπως τονίζει, αλλά διότι έχει την ευκαιρία να συμβάλλει ούτως ώστε άνθρωποι που κινδυνεύουν να σωθούν! Το μυαλό του βέβαια συχνά στρέφεται στον εφιάλτη που έζησε. Το συζητά όμως, γιατί έτσι εκτονώνεται. «Δεν με πειράζει να μιλάω γι’ αυτό. Οταν κάτι σε βασανίζει και το εξωτερικεύεις, το ξεπερνάς πιο εύκολα. Είναι ένας εφιάλτης που πέρασε, ωστόσο δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Δυστυχώς ήταν κάτι για το οποίο δεν είχα καμία ευθύνη. Αυτό είναι που με στενοχωρεί πιο πολύ. Αν έφταιγα, αν είχα κάνει κάποιο λάθος, δεν θα το αντιμετώπιζα έτσι. Αλλά να έχω πάρει όλα τα μέτρα και να συμβεί αυτό σε μένα; Πώς είναι δυνατόν; Αυτό το "γιατί" αιωρείται και σου… σπάει τα νεύρα».
- Δεν φοβηθήκατε;
«Δεν το συνέδεσα με το φόβο. Μπορεί να σου συμβεί ατύχημα και με μηχανή ή οπουδήποτε αλλού. Το πιθανότερο είναι να μη γλιτώσεις. Μπορεί να πέσεις ακόμη και από μία σκάλα. Δεν σημαίνει ότι παρατάς όλα αυτά για τα οποία έχεις αγωνιστεί. Για να φτάσει κανείς στο επίπεδο που βρίσκομαι χρειάζεται να δουλέψει πολύ σκληρά. Περισσότερο ακόμα όταν παράλληλα κάνει κι άλλη δουλειά. Δεν λες λοιπόν, "δεν μπαίνω στο αεροπλάνο". Αυτό το θεωρώ αντιμετώπιση ανθρώπου που δεν έχει ψυχραιμία, που δεν ξέρει τι θέλει από τη ζωή του. Ούτε μία στιγμή μετά το ατύχημα δεν σκέφτηκα να σταματήσω να πετάω. Δεν είναι θέμα γενναιότητας, δεν θέλω να κάνω ούτε τον ήρωα ούτε τον μάγκα. Οταν αγαπάς κάτι πάρα πολύ, απλά δεν γίνεται να το στερηθείς. Θα σου λείπει για όλη την υπόλοιπη ζωή σου».
- Ο κόσμος πώς σας αντιμετώπισε μετά το ατύχημα;
«Ενιωσα ότι πήρα ένα δώρο, το μεγαλύτερο ίσως της ζωής μου. Αισθάνθηκα ότι ήμουν ο δικός τους άνθρωπος. Ηταν αυτό που ήθελα από την αρχή, όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα στο τραγούδι. Δεν ήθελα να είμαι ο "σταρ", ούτε η "φίρμα" ή ο "επώνυμος" που θα του σκίζουν τα ρούχα και θα τον κυνηγούν. Ηθελα να είμαι ένας φίλος τους, ένας άνθρωπος ο οποίος έχει το ταλέντο, τη δυνατότητα να τους κάνει να περάσουν καλά, να διασκεδάσουν. Ενιωσα ότι ο κόσμος με αντιμετώπισε σαν να ήμουν μέλος της οικογένειάς του».
Δίλημμα ανάμεσα στις πτήσεις και το... μικρόφωνο δεν έχει. «Τα αγαπώ και τα δύο εξίσου. Πολύ!» λέει και το εννοεί. «Είναι σαν να μου λέτε να διαλέξω ανάμεσα στην κόρη μου και τον γιο μου. Γίνονται αυτά τα πράγματα; Δεν μπορώ να διαλέξω».
«Εφτασα πολύ κοντά στην απέναντι όχθη και γύρισα πίσω»
Η σχέση του με τους αιθέρες κρατάει χρόνια. Πιτσιρικάς ονειρευόταν να πετάξει. «Από παιδί λάτρευα τα αεροπλάνα και τη μουσική. Ημουν τυχερός που ξεκίνησα νωρίς το τραγούδι. Τότε είχαμε όλοι την εντύπωση ότι για να γίνεις πιλότος έπρεπε να πας στην Ολυμπιακή. Την Πολεμική Αεροπορία δεν την σκέφτηκα, γιατί αν και τα αεροπλάνα της είναι τα καλύτερα τεχνολογικά, δεν μου άρεσε ποτέ ο σκοπός για τον οποίο κατασκευάζονται. Είναι για να ρίξεις άλλο αεροπλάνο ή για να πάρεις μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις. Ετσι, το έβγαλα τελείως από το μυαλό μου. Οταν έμαθα ότι μπορούσα να ξεκινήσω μέσω αερολέσχης και μετά να πάω σε επαγγελματική σχολή, το αποφάσισα αμέσως».
«Είναι πολύ όμορφα να βλέπεις τον κόσμο από ψηλά. Οπως είναι υπέροχο το συναίσθημα να έχεις αυτή την ιπτάμενη μηχανή και να την κατευθύνεις. Δεν περιγράφονται τα συναισθήματα! Είναι κοινό μυστικό -ανάμεσα στους πιλότους- που δεν μπορείς να το μεταφέρεις σε εκείνους που δεν μοιράζονται την ίδια αγάπη για τα αεροπλάνα. Αισθάνεσαι ελεύθερος! Βλέπεις τη ζωή από άλλη οπτική γωνία. Αισθάνεσαι τη χαρά που έχεις αφήσει κάτω όλα τα προβλήματα που σε απασχολούν και τα οποία βέβαια βρίσκεις ξανά μπροστά σου με το που πατάς το πόδι σου στη γη. Αυτό σου προσφέρει μια ηρεμία, κάτι σαν απελευθέρωση!»
Οσο γι’ αυτούς που φοβούνται τα αεροπλάνα, τους καταλαβαίνει. «Φοβίες έχουμε όλοι. Ενας άνθρωπος που φοβάται τα αεροπλάνα δεν σημαίνει ότι είναι τρελός ή παράλογος. Μόνο με τη γνώση μπορεί να αποβάλει κανείς το φόβο. Οσοι έχουν τέτοιου είδους φοβία πρέπει να μάθουν πώς λειτουργούν τα αεροπλάνα. Πολύς κόσμος νομίζει ότι το αεροπλάνο είναι ένα χαρτί στον αέρα που το αφήνεις και... πέφτει. Φυσικά υπάρχει και η κακή στιγμή. Ομως, είναι κρίμα να ζεις με αυτή τη φοβία και να μη βγαίνεις από το σπίτι σου, να μην ταξιδεύεις».
Τον τελευταίο καιρό τα αεροπορικά δυστυχήματα είναι πιο συχνά. Ο Κώστας Μακεδόνας απαντά και σε αυτό. «Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν αυξηθεί οι πτήσεις. Με όσο μεγαλύτερη συχνότητα πραγματοποιούνται, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να έχουμε απλώς αεροπορικά συμβάντα ή στη χειρότερη αεροπορικά δυστυχήματα. Είναι λογικό να συμβαίνει... Πριν από 20 χρόνια πετούσαν το 1/10 των αεροπλάνων σε σχέση με σήμερα. Θα ήταν πάντως αχαριστία να μη θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο. Εφτασα πολύ κοντά στην απέναντι όχθη και γύρισα πίσω».
Μεγάλες φωνές στη συναυλία για τα άτομα με αναπηρία
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα CD του, που περιλαμβάνει ηχογραφήσεις από τις συναυλίες που έδωσε τα τελευταία τρία χρόνια. Ο Κώστας όμως γιορτάζει το «πολύτιμο αγαθό της ζωής», με μία μεγάλη συναυλία που θα γίνει στις 19 Ιουνίου! «Εκείνη τη μέρα θα είμαι στον Λυκαβηττό. Οργανώνω μία συναυλία που τα έσοδά της θα δοθούν στο Κέντρο Αποκατάστασης Παιδιών και Ατόμων με Αναπηρία. Για να μπορούν να έχουν ίδια δικαιώματα στη ζωή, για να μπορέσουν να ζήσουν και αυτοί οι άνθρωποι ανάμεσά μας. Οταν έρθεις έστω και για λίγο στη θέση τους, τους καταλαβαίνεις. Πρέπει να βρεθεί ο τρόπος που θα μπορούν να κυκλοφορούν ανάμεσά μας κι όχι να είναι απομονωμένοι επειδή τους έτυχε μία ασθένεια ή ένα εκ γενετής πρόβλημα».
Στη συναυλία συμμετέχουν πολλοί φίλοι του. «Μαζί μου στη σκηνή θα είναι ο Γιώργος Νταλάρας, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Παντελής Θαλασσινός, η Μελίνα Κανά, η Μελίνα Ασλανίδου, ο Γιάννης Μηλιώκας, ο Γιάννης Κούτρας, ο Χρίστος Νικολόπουλος. Η Γλυκερία, η οποία στάθηκε δίπλα μου σε όλη τη διάρκεια της περιπέτειάς μου, δυστυχώς δεν μπορεί γιατί φεύγει για περιοδεία στην Αμερική. Επίσης δεν θα καταφέρει να είναι ο Σταμάτης Κραουνάκης καθώς βρίσκεται στη Κύπρο».
- Γίνεται με δική σας πρωτοβουλία η συναυλία;
«Ναι. Είναι μία αφορμή να γιορτάσω το γεγονός ότι είμαι ζωντανός! Για μένα ισοδυναμεί με μία πολύ μικρή προσφορά απέναντι σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Ολο το καλοκαίρι θα κάνουμε live μαζί με τη Χρυσούλα Στεφανάκη και τη Σαβέρια Μαριολά, που είναι μόνιμες συνεργάτιδές μου. Δεν μπορώ επίσης να μην πλαισιώσω φίλους που θέλουν τη συμμετοχή μου σε δικές τους εμφανίσεις».
- Τελικά έχετε χρόνο για την οικογένειά σας;
«Για μένα υπάρχει μόνο δουλειά και οικογένεια. Δεν ασχολούμαι με άλλα πράγματα. Το να κάθομαι σε μία καφετέρια και να πίνω καφέ το θεωρώ το πιο βαρετό πράγμα στον κόσμο! Αυτό δεν σου προσφέρει τίποτα. Μπορεί να το κάνω μία φορά για να δω κάποιους φίλους, όχι παραπάνω».
Πρωταθλητής Ελλάδας με πτυχίο για Boeing 737
Η εμπειρία του, όμως, στους αιθέρες αποδείχθηκε σωτήρια για τον ίδιο και τον κυβερνήτη-εκπαιδευτή του. Ο γνωστός τραγουδιστής είναι επαγγελματίας χειριστής αεροπλάνων και πτυχιούχος πιλότος, αφού η αγάπη του για πιλοτάρισμα στους αιθέρες είναι γνωστή πολλά χρόνια τώρα. Αρχισε να πετάει το 1993 στην Αερολέσχη Θεσσαλονίκης κι ένα χρόνο μετά πήρε ερασιτεχνικό πτυχίο χειρισμού αεροσκαφών. Στα άμεσα σχέδιά του ήταν να πάρει και πτυχίο εκπαιδευτή. Στο πλαίσιο αυτού του στόχου έγινε και η πτήση που κατέληξε σε πτώση του ελικοπτέρου στη Μαλακάσα, που περιλάμβανε μαθήματα αναγκαστικής προσγείωσης υπό την επίβλεψη του εκπαιδευτή του.
Το 1999, αφού φοίτησε στη Σχολή Επαγγελματιών Πιλότων της Ολυμπιακής Αεροπορίας (ΣΕΧΟΑ), έλαβε πτυχίο επαγγελματία χειριστή αεροπλάνων (CPL), πτυχίο πτήσεως δι’ οργάνων (IFR) και άδεια για πολυκινητήρια αεροπλάνα.
Η αγάπη του, όμως, για τα ύψη τον οδήγησε σε μεγαλύτερα αεροσκάφη. Ετσι, εκπαιδεύτηκε σε δύο τύπους μεγάλων αεροπλάνων, το Dash 7 (πενήντα θέσεων, turboprop) και το Boeing 737-300/400/500, που μεταφέρει δεκάδες επιβάτες.
Ηταν και είναι επί σειρά ετών μέλος της Εθνικής Ομάδας Αεραθλητών. Συμμετείχε σε δεκάδες αεροπορικούς αγώνες και μάλιστα διαθέτει αρκετούς τίτλους. Το 1997 αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας και συμμετείχε στους πρώτους παγκόσμιους αεροπορικούς αγώνες που έγιναν το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς στην Αττάλεια της Τουρκίας. Πρόσφατα πήρε και το πτυχίο επαγγελματία χειριστή ελικοπτέρων στους τύπους Robinson R22 και R44.
Ο πτυχιούχος πιλότος δεν χάνει ευκαιρία να συνδυάσει τη μεγάλη του αγάπη για τους αιθέρες με κάθε του μετακίνηση, αποφεύγοντας με τον τρόπο αυτό και το κυκλοφοριακό πρόβλημα!
ΧΡΥΣΑ ΔΟΤΣΙΟΥ espressonews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου