Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Τι ερεθίζει (πραγματικά) τις γυναίκες στο κρεβάτι!

Εκατομμύρια άντρες σπαζοκεφαλιάζουν για να λύσουν το παζλ σε καθημερινή βάση. Επιστήμονες αφιερώνουν χιλιάδες ώρες για να βρουν μια απάντηση. Επιχειρηματίες επενδύουν δισεκατομμύρια ευρώ με την ελπίδα ότι κάποτε θα τα πάρουν πίσω μέχρι σεντ. Παρ’ όλα αυτά κανείς δεν έχει καταφέρει να ορίσει με σαφήνεια «τι είναι αυτό που θέλουν και επιθυμούν οι γυναίκες» στη μεταφεμινιστική εποχή!

Περισσότερα και πιο σταθερά βήματα στην αποκωδικοποίηση του γρίφου, λέει ο Ντάνιελ Μπέργκνερ, συγγραφέας του βιβλίου «The Other Side of Desire», έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια και κατά κύριο λόγο γυναίκες επιστήμονες, μεταξύ των οποίων βρίσκονται οι καθηγήτριες ψυχολογίας Μέρεντιθ Τσάιβερς, Χέδερ Ραπ και Μάρτα Μίνα, και η σεξολόγος Λίζα Ντάιμοντ.

Η 36χρονη Μέρεντιθ Τσάιβερς, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Queen’s του Κίνγκστον στο Οντάριο και μέλος της συντακτικής ομάδας της έγκυρης επιθεώρησης «Archives of Sexual Behavior», άρχισε να ασχολείται επισταμένα με το τι θέλουν οι γυναίκες το 1996. Στη διάρκεια ενός από τα πιο γνωστά πειράματά της, η Τσάιβερς έδειξε σε ομοφυλόφιλους και ετεροφυλόφιλους άντρες και γυναίκες βίντεο με σεξουαλικές στιγμές των χιμπατζήδων bonobo, σκηνές σεξ μεταξύ γκέι, λεσβιών και ετεροφυλόφιλων ατόμων. Στη συνέχεια τους ζήτησε να εξομολογηθούν τι αισθάνονταν για κάθε εικόνα που έβλεπαν. Παράλληλα με ειδικά μηχανήματα κατέγραφε το βαθμό ερεθισμού του σώματός τους. Μελετώντας τα αποτελέσματα η Αμερικανίδα ψυχολόγος παρατήρησε ότι το μυαλό και η γενετήσια αντίδραση των αντρών ήταν σε συμφωνία, ενώ στις γυναίκες τίποτα δεν ήταν ξεκάθαρο.

Ανεξαρτήτως του τι σεξουαλικό προσανατολισμό είχαν δηλώσει τα μηχανήματα κατέγραψαν ότι οι γυναίκες ερεθίστηκαν σε κάθε είδος σεξ πλην αυτού μεταξύ των χιμπατζήδων. Οι straight γυναίκες έδειξαν μεγαλύτερο ενδιαφέροον όταν είδαν σκηνές σεξ μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου, ενώ ισχυρίστηκαν πως δεν αισθάνθηκαν τίποτα σπουδαίο, όταν είδαν άτομα του ίδιου φύλου. Κάτι που διέψευσαν όμως τα μηχανήματα! Οι γυναίκες ομολόγησαν μικρότερο βαθμό ερεθισμού από αυτόν που κατέγραψε η δρ Τσάιβερς. Ανάλογα «ψέματα» είπαν και οι ομοφυλόφιλες γυναίκες.


Φαντασιώνονται ακόμα και το βιασμό τους!

Πρόσφατα η ψυχολόγος Χέδερ Ραπ του Ινστιτούτου Κίνσεϊ δημοσίευσε στην επιστημονική επιθεώρηση «Evolution and Human Behavior» τα αποτελέσματα έρευνάς της, στην οποία αξιοποίησε τις δυνατότητες της μαγνητικής τομογραφίας. Σε αυτά φαίνεται πως στη διάρκεια της ωορρηξίας, όταν οι ορμόνες τρελαίνονται, ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου των ετεροφυλόφιλων γυναικών εμφανίζουν μεγαλύτερη δραστηριότητα με την εικόνα αντρικών προσώπων με συγκεκριμένα, αρρενωπά χαρακτηριστικά.

Η Λίζα Ντάιμοντ, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχολογίας και γυναικείων σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, στο βιβλίο της «Sexual Fluidity: Understanding Women’s Love and Desire» υποστηρίζει ότι η επιθυμία των γυναικών υπαγορεύεται από το πόσο στενές είναι οι φιλικές σχέσεις με το αντικείμενο του πόθου, καθώς και το βαθμό του συναισθηματικού δεσίματος που έχουν. Σε κάθε περίπτωση, αναφέρει η Ντάιμοντ, οι γυναίκες χαρακτηρίζονται από σεξουαλική ρευστότητα. Το γιατί μάλλον συνδέεται με την παραγωγή της οξυτοκίνης, της ορμόνης που παράγεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου των θηλαστικών.

Από την πλευρά της, η Μάρτα Μίνα, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα, στο Λας Βέγκας, πιστεύει ότι η οικειότητα δεν λειτουργεί και τόσο πολύ ως αφροδισιακό στις σεξουαλικές σχέσεις. Μελετώντας την πορεία είκοσι γυναικών που είχαν προβληματικούς γάμους στο κομμάτι των σεξουαλικών σχέσεων, η Μίνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι παρ’ όλο που οι κακές σχέσεις συχνά σκοτώνουν την επιθυμία, οι καλές σχέσεις δεν την εγγυώνται. Η καλύτερη σχέση με το έτερο ήμισυ δεν σημαίνει και καλύτερη σεξουαλική επαφή, αφού, όπως λέει η Μάρτα Μίνα, η επιθυμία των γυναικών δεν είναι συσχετιστική αλλά ναρκισσιστική.

Οσον αφορά την ποιότητα του σεξ όπου υπάρχει πολύ τρυφερότητα, η ψυχολόγος υποστηρίζει πως ναι μεν οι περισσότερες γυναίκες την αναφέρουν ως προϋπόθεση για να περνάνε καλά, ωστόσο πολλές είναι εκείνες που φαντασιώνονται ακόμα και το βιασμό τους ή κάποιου είδους σεξουαλική επαφή που θα προκύψει ύστερα από βίαιη συμπεριφορά του συντρόφου τους. Παρά τις διαφορές στην οπτική γωνία μέσα από την οποία βλέπει η κάθε επιστήμονας το θέμα, κοινή πεποίθηση όλων είναι πως θα χρειαστούν ακόμα πολλά χρόνια ερευνών για να μάθουμε «τι είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες».

ΠΟΠΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Εσπρέσσο

Δεν υπάρχουν σχόλια: